Samenwoners blijven ook vanaf de start van het samenwonen eigenaar van hun eigen bezittingen. Ook tijdens het samenwonen verkregen zaken blijven eigendom van de partner die ze heeft aangeschaft, met uitzondering van zaken die partners samen verkrijgen.
Bij het einde van de samenleving kan dat tot discussie leiden, zeker als partners op voet van oorlog leven. Kun je op dat moment nog bewijzen dat iets privé-eigendom is? Of ben je wellicht het bonnetje kwijt?
Bewijsregels
Om deze discussies te voorkomen is het verstandig om bewijsregels op te nemen in een samenlevingscontract. Vaak spreken partners dan met elkaar het volgende af:
– inboedel, door wie ook aangeschaft, is gemeenschappelijk eigendom
– kleding en sieraden behoren toe aan de gebruiker
– vervoermiddelen zijn van de partner die het kenteken op naam heeft, of
– vervoermiddelen zijn gemeenschappelijk, ongeacht de tenaamstelling
– zaken die toebehoren aan een bedrijf zijn van de partner die het betreffende bedrijf op naam heeft
– goederen vermeldt op een bepaalde lijst (vaak gehecht aan het samenlevingscontract) zijn privé
In alle andere gevallen waarin getwist wordt over de vraag wie eigenaar is en geen van de partners kan bewijzen dat het privé-eigendom is, nemen de partners aan dat het gemeenschappelijk eigendom betreft.
Uiteraard is iedere andere andere afspraak ook rechtsgeldig, mits je die afspraak schriftelijk vastlegt, zodat er geen discussie meer kan ontstaan.
Bankrekeningen
De tenaamstelling van een bankrekening zegt niets over de gerechtigdheid tot het saldo op die rekening. Bij een “en/of” rekening hebben partners dus niet automatisch recht op de helft van het saldo. Het is echter wel verstandig om deze verhouding zo vast te leggen, omdat in de meeste gevallen na verloop van tijd alle bij- en afschrijvingen door elkaar gaan lopen en niemand meer kan vast stellen wat van wie is. Uiteraard blijft het mogelijk op enig andere moment ten behoeve van een bepaalde transactie iets ander af te spreken.
Tot slot twee aanvullende afspraken die partners kunnen maken:
– een tekort op een bankrekening wordt ook voor de helft gedragen
– bij een privé-uitgaven vanaf de en/rekening is de betreffende partner verplicht om het bedrag zo spoedig mogelijk terug te storten